Guatemala, Antigua, 25 februari 2009
Terug in de bewoonde wereld. Na de ruïnes van Tikal te hebben bezocht, besloten we dat we voorlopig een beetje uitgetempeld waren en zijn we naar Lago de Atitlan vertrokken voor een retraite aan het meer.
Ons hotelletje (http://www.lacasadelmundo.com) enkel bereikbaar per boot, was een gezellig optrekje met heel veel trappen, hangmatten en spinnen. Het hotelmanagement had ons erop gewezen dat noch de spinnen, noch de schorpioenen gevaarlijk waren en er was dan ook een strikt verbod om ze naar de andere wereld te helpen. (Daar hebben we ons niet aan gehouden, ik gaf menigmaal de opdracht tot moord en doodslag. Zelf bleef ik steeds op veilige afstand). Verder was het aangenaam vertoeven zo ver van de wereldse drukte, maar een beetje heel erg koud om te zwemmen.
Bootje varen was zeer leuk, tot de wind opstak welteverstaan. Enkele keren kwamen we doorweekt en behoorlijk misselijk aan wal, maar laat dat de pret vooral niet bederven.
Een klein offer aan de heilige Maximon (een sigaar-rokende en rum-slurpende mengelmoes van Judas, Pedro de Alvorado en een handvol traditionele goden) heeft ons zeker geluk gebracht. Want ondertussen zijn we na een paar dagen Quetzaltenango veilig aanbeland in Antigua
Antigua is uitermate pittoresk, staat vol prachtige ruïnes van niet zo aardbeving-bestendige katholieke bouwwerken. Voor Bert kwam dit alles helaas te laat een bekering zit er voor hem niet meteen in.
Morgen is het de laatste vakantiedag voor Miet en Vera. We zijn van plan het er nog eens goed van te nemen en een culinaire splurge zit er zeker in. Vrijdag volgt dan een emotioneel vaarwel en varen wij af naar El Salvador.
bertenveerlie 