De politie, uw vriend

Nicaragua , Granada, 9 april 2009


We hebben enkele dagen doorgebracht in de hooglanden van Nicaragua, respectievelijk in Esteli en Jinotega (in de voetstappen van de Sandinisten als het ware). Hoogtepunt van deze historisch geïnspireerde trip was ons bezoek aan het Museo de Héroes y Martyres van Esteli(1 zaal groot en in handen van de lokale huisvrouwen van de revolutie). Naast 10-tallen foto´s van gesneuvelde patriotten lag daar ook de militaire outfit van een onbekende compadre en bovenal (achter glas) de schoenen van Sandino hemzelve! Juist op dat moment vielen de batterijen van onze camera uit. Onze emotionele ontmoeting met de zweettrappers van Sandino kon dus helaas niet vereeuwigd worden.


Omdat we wat nood hadden aan enige fysieke beweging, besloten we in Jinotega, op het heetst van de dag nota bene, een berg te beklimmen. De beloning boven was een spiritueel moment bij het kruis van Cerro de la Cruz en een prachtig uitzicht op Jinotega en de omliggende bergen. Naar goede gewoonte daalde Bert af op zijn achterwerk. Hiervan zijn wel foto´s beschikbaar, jullie zijn vrij om een bod te doen.

Na al dat zwaar historisch en fysiek geweld waren we wel toe aan enkele dagen platte rust aan zee, meerbepaald aan de mooie appelblauwzeegroene Pacific.

We daalden af naar het gezellige badstadje San Juan del Sur en dit in het gezelschap van een hele meute Nicaraguanen, gewapend met 4X4´s en frigoboxen, die er de Semana Santa gingen vieren. Om al die feestvierders te ontvluchten, besloten we fietsen te huren en de omliggende strandjes te verkennen. De tocht op zich was al een heel avontuur (snikhete hobbelige achterafwegjes door het veld en door de tuinen van de lokalen), maar de beloning mocht er ook wel wezen: een ongerept en leeg Playa Marsella, postkaartwaardig met wuivende palmbomen en wit zand. Helaas waren de golven iets te ruw voor een frisse duik.

 
Op de terugkeer waren we de uitputting nabij toen we plots werden tegengehouden door de lokale politie. “Dat het hier afgelegen en gevaarlijk was en dat hier veel boeven rondliepen en of we dat niet wisten?”… Enfin, er zat maar 1 ding op, wij en de fietsen achterop in de pickup-truck en een gratis ritje (met zwaailicht) terug naar huis. En zeg nu nog eens dat de politie in Nicaragua zijn werk niet goed doet!

Ondertussen zijn we aanbeland in het koloniale Granada (alwaar de Semana Santa gekte ook onverminderd toeslaat). Maar dat laten we niet aan ons hart komen, op het programma staan nog bezoekjes aan de vele vulkanen en dorpjes en marktjes met af en toe een siësta en een mojito. We houden jullie op de hoogte.

Dit bericht werd geplaatst in Centraal-Amerika 2009. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s