Toen we vorig jaar in een overmoedige en tegelijkertijd enthousiaste bui twee vliegtuigtickets boekten naar verre oorden, was het enige wat ons kopzorgen baarde “waar zal Z slapen?”. Niet elk hotel beschikt immers over een kinderbedje en het leek ons voor Z ook een beetje een verwarrende ervaring om telkens in een andere omgeving en bed te slapen. Na het afschuimen van het internet en het raadplegen van ettelijke blogs van reizende ouders met kinderen, kwamen we tot de oplossing van “het tentje”. Compact, licht, snel ineen te zetten, muskietenvrij en zelfs een beetje gezellig. Kortom geniaal in al zijn eenvoud.
Toegegeven, de eerste proefnachten in Opwijk waren geen onverdeeld succes. Z leek niet bijzonder onder de indruk, integendeel, het tentje werd onthaald onder luidkeels protest. We begonnen het ergste te vrezen. Groot was dan ook onze verbazing toen Z die eerste nacht in Mexico doorbracht zonder ook maar een krimp te geven. Sindsdien zijn Z en tentje op reis onafscheidelijk. Een succesverhaal zonder meer.
Tot zich enkele dagen geleden echter een drama voordeed. Wij namen immers het vliegtuig van Bucaramanga naar Bogota en (toevallig of niet) ik had net zitten stoefen tegen B dat er bij mij nog nooit (NOOIT) een stuk bagage verloren was gegaan. U voelt hem al komen. Om één of andere reden vond LAN-airways het kleine pakje niet reiswaardig genoeg om mee tot Bogota te vervoeren. Groot was onze verbazing en woede. Nog groter onze wanhoop. Waar moest Z, die nu erg (ERG) mobiel is geworden dan slapen?
Maar in tijdens van crisis is een mens des te creatiever en ziehier ons eigen bijna volmaakt ontwerp:
Een knus ledikant afgezet met kussens, rugzakken en tassen. Alsook enkele plastiek zakjes als alarmsysteem voor het geval ze ’s nachts op ontdekking zou gaan. Ze heeft geslapen als een roos. En de volgende dag werd ons tentje netjes afgeleverd aan het hotel (diepe diepe zucht van opluchting).
een despareted house wife bestaat alleen maar op t.v.
LikeLike
Weliswaar een goede slaapgelegenheid voor Zita zo te zien.
Proficiat met nummer twee, bij een vorig berichtje had ik al een vermoeden…
Hier is het nog steeds -5, -12 enz.
Geniet er maar van het fijne weer en leuke mensen,
Beste groeten, M²
LikeLike
Dankjewel M²! In Opwijk lijkt een extra trui wel aangewezen. Hier is het puffen en zweten. Veel groeten.
LikeLike
en for every problem there is a solution, …. or a bigger problem. Maar deze keer won de creativiteit het van de wanhoop.
LikeLike
Origineel bedje dat jullie voor poppemie gemaakt hebben. Gelukkig is ze niet op ontdekking geweest ’s nachts. Kamperen is nu toch weer veel leuker in haar tentje…gelukkig maar…Groetjes uit het koude Gent xxx
LikeLike
Het ziet er op de foto allemaal peis en vree uit, maar het heeft wel 3u geduurd vooraleer ze eindelijk haar hoofd neerlegde en wilde slapen. Vanaf nu gaat tentje mee in handbagage, 🙂
groeten uit zwoel Cartagena
LikeLike
creativiteit kent geen grenzen bij jullie….. schitterende oplossing, MAAR toch ook blij dat het “tentje” er weeral is! Als ik ga slapem met of zonder “tentje” dan krijgt dat een heel andere betekenis (naam en adres bekend bij de redactie)
LikeLike
We hopen dat Zita nog een tijdje wegblijft van dat soort “tentjes” . Alleszins bijzooooonder opgelucht dat het weer terecht is. Want ze slaapt er in als een roos, voor de ouders hun nachtrust toch ook niet onbelangrijk.
LikeLike
Hey,
En welk bedje vond Zita nu het leukste? Het tentje of het origineel van de mama (of papa). Ik denk dat die van mij het zelfgemaakte zouden verkiezen! 🙂
In alle geval weer heel leuk om jullie blogs te lezen! En wat een mooie foto’s weer!
We missen je bij Minteh!!!
Vele groetjes!
Charlotte
xxx
LikeLike
Wat je niet op de foto ziet is dat Z eerst nog 2,5 uur heeft zitten rond draven op het bed. Ze kreeg veel te veel impulsen en wilde maar niet slapen. We kregen er helemaal het heen en weer van. We verkiezen dus het tentje. En ik denk Zita zelf ook, want het is haar vast plekje op reis.
Heel veel groeten !!
Veerle
LikeLike
Hallo Bert en Veerle, alles ok?
LikeLike