Het was niet bij de deur en we moesten overstappen in Montreal maar uiteindelijk was het een hele gemakkelijke reis, ook al of vooral omdat Z en L zich voorbeeldig hebben gedragen (onbeperkte toegang tot tekenfilms en snoepjes hebben nogmaals hun nut bewezen in het educatief project) . Vanuit Varadero hebben we de taxi genomen naar Casa Azul in Matanzas, een niet onaardige casa particular in het centrum .

Centrum van Matanzas

Matanzas wordt door de handige jongens van de Cubaanse toeristische Dienst verkocht als het Venetië van Cuba maar veel water alleen maakt nog geen Venetië, anders waren Merchtem en Londerzeel nu ook het Venetië van Brabant.

Niet echt zoals Venetië

Het stadje en dan vooral de baai zijn vooral bekend als de plaats waar Piet Heyn (die van het kinderliedje) ooit de Spaanse zilvervloot kelderde. Verder een redelijk gezellig centrum met nogal wat half vervallen gebouwen vol vergane koloniale glorie, een mooie apotheek, nu museum uit 1882 en de alombekende prachtige old timers waarvan ik er weinig nog door de keuring zie geraken. Het heeft onmiskenbaar heel wat charme en het ziet er vooralsnog heel authentiek uit (maar er is al heel veel veranderd zegt V).

Lees eerst goed de bijsluiter

Apotheker, voor ieder wat wils.

Een kijkje door het raam

Na twee nachtjes was het tijd om te vertrekken naar Havana, een uurtje verder langs de kust. We vonden een prachtige chrysler uit de jaren 50 om de tocht te maken en vooral Leon was daarmee helemaal in zijn nopjes (mooie auto).

Zo wil hij er later ook wel eentje.

on the road

Internet is hier nog niet van het altijd en overal beschikbaar type dus we zullen niet zo regelmatig kunnen posten. We gaan nu een kaartje kopen in down town Havana om op het net te geraken. Als u dit leest is het gelukt.

In haar nopjes

Dat komt ervan als je ze een centje geeft

Er wordt hard gewerkt

Cuba is tof!