Sukhothai, volgens het altijd handige Wikipedia betekent dat ‘The Dawn of Hapiness’. Dat moet het zeker geweest zijn tot de hele bevolking in de zestiende eeuw na oorlogen en aardbevingen verplicht werd hervestigd in het zuiden en de hele plek verviel tot een doolhof van zeer esthetische ruïnes.
Een verlaten stad van 70 vierkante kilometer, dat is zonder enige twijfel de perfecte plaats om verstoppertje te spelen voor onze twee mini-globetrotters. De site is heel uitgestrekt, een fiets huren leek dus voor de hand te liggen. Gelukkig is er in de omgeving geen gebrek aan Thais met zakelijk instinct, er zijn fietsverhuurders alom in de buurt. Boeddha geniet hier een zekere populariteit, aan afbeeldingen van de verlichte met het allesomvattend inzicht geen gebrek, in alle formaten en steeds met dezelfde ondoorgrondelijke stenen blik in de verte.
Prachtige foto’s! Jullie blijven daar wonen zeker? 😉 😉
LikeLike
Eigenlijk zijn we al enkele dagen terug thuis, maar we doen nog even alsof 😉
LikeLike