15 januari 2010
Nadat we in een bootje de Ucamacinta (tropisch? regenwoud) afdobberden naar Yaxchilan met onze dikste pullover aan en in Palenque de lokale voorraad wollen sokken hadden opgekocht, kregen we schoon genoeg van de kou en de regen.
Half Mexico verder en met een korte tussenstop in Tehuantepec zitten we in Puerto Angel aan de Pacific en neigt het kwik meer naar de dertig dan naar de helft daarvan. Waar een wil is is een weg, hoewel die in Mexico soms vol putten en bulten zit en de wegsignalisatie niet altijd aanwezig is. Maar een kniesoor die enzoverder …
Gisteren bezochten we Mazunte, bekend van zijn schildpadden en ruime aanwezigheid Amerikaanse neo-hippies met dreadlocks en de blik ver op de einder (Mexico heeft meer soorten dope en hallucinogene paddestoelen dan welk ander land ook). 
Er is een schildpaddencentrum in Mazunte waar ze goed werk leveren om de lokale zeeschildpadden te kweken en beschermen en vooral te vermijden dat de beesten de soep worden ingedraaid, zoals vroeger het geval was. Het zijn indrukwekkende beesten en serieus uit de kluiten gewassen zijn ze ook.
Vandaag meer beestjes in de laguna de Ventanilla, een mangrovedelta vol mangrove (uiteraard), vogels en honderden kroko´s waar het ruikt naar een sinds drie maand verstopte afvoer. Heel mooi en door bootje te varen met gids steun je de cooperatieve die er de lokale bevolking aan het werk zet. Voor het goede doel zijn we steeds bereid. Wat me doet denken aan de ober die ons gisteren een fles wijn wou verlappen voor 350 peso, waar een glas slechts 40 peso kost. Een korte rekenkundige demonstratie dat 6 maal 40 geen 350 is leek hem niet te overtuigen. Uiteindelijk en na drie keer met de eigenaar te overleggen is hij toch gezwicht voor 250 Peso. Zo zijn we slechts met mate bedrogen wat toch een beter gevoel geeft.
Morgen wenden we de steven naar Puerto Escondido. Voorlopig dus geen tempels meer maar vissende pelikanen en apero met zicht op zee.
bertenveerlie 