Het leek een prachtig idee om een lang weekend te ontsnappen naar Madrid, door de zomerse hitte is het er immers in augustus stil en uitgestorven. Ook de Madrilenen zijn dan vaak in verlof en ontvluchten de hitte richting kust. Zalig dus om op een schaduwrijk terrasje in alle rust de woordenschat tapas aan te vullen of te slenteren door El Retiro.
Bij aankomst bleek helaas dat anderhalf miljoen zeer godsvruchtige jongelui uit alle uithoeken van het katholieke imperium hetzelfde idee hadden.
Wereldjongerendagen heet dat en de hele meute was hier om het grote opperhoofd uit het Vaticaan in al zijn hemelse glorie live te mogen aanschouwen.
Dagen op voorhand gaven ze reeds present en maakten ze de stad onveilig door en masse de straten af te schuimen en in het wilde weg godsvruchtige slogans te spuien.
Mensenlief, er was geen ontsnappen aan. Zelfs in de kleinste steegjes doken er onverhoeds groepjes vendelzwaaiende Mariavereerders op, hun nationale vlag naar het zenith gericht en de blik op oneindig. Een mens zou zich verslikken in zijn albondigas bij het aanschouwen van zoveel jeugdige devotie. 
Dat niet alle Madrilenen even opgezet waren met het geldverslindend spektakel , nota bene een week nadat de Spaanse regering massa’s besparingen afkondigde, was ook wel duidelijk. Protesten her en der maar het bleef allemaal redelijk vreedzaam. Verder blijft Madrid een zalige en fraaie stad waar het fijn slenteren is in de smalle straatjes van Latina en Lavapies. Ook de cultuur met grote K werd niet vergeten.
La Guernica hing er ook nog helemaal in Reina Sofia, naast een fraaie collectie moderne kunst van Ernst tot Malevich in het Thyssen Bornemisza. Voor een keer sliepen we niet op hotel maar in een soortement appartement op de Calle Valverde vlakbij Gran Via. Een onverwachte oase van rust vlak in het centrum. Bovendien was dit uitstapje een soort proefexamen voor Z die zich met 9 maanden met verve heeft gekweten, zowel van de opdrachten “zet het hele vliegtuig niet op stelten “als 
“gun mijn ouders een avondlijk en ongestoord aperitief op een zuiders terras. ” Doe zo voort!
En nu aftellen naar Mexico…
bertenveerlie 