Flores is een mooie plek om te blijven hangen, wat rond te struinen en ’s avonds met een pintje uit te kijken over het meer. Twee nachtjes was wat kort maar wie weet of de toekomst nog een bezoekje aan  Guatemala  in petto heeft. Tikal hebben we deze keer niet gezien, nog maar eens een paar uur bus leek wat te veel van het goede.  Dan maar bootje varen op het lago de Péten  en een bezoekje aan het oude Tayazal. Er blijft niet veel van over maar het idee dat de lokale bevolking nog twee eeuwen na de Spaanse verovering zijn onafhankelijkheid heeft kunnen behouden verdient wel respect. Misschien ontzagen de Spanjolen zich wel gewoon de klim naar boven in de hitte.

Ook over ander erfgoed hebben we inmiddels veel bijgeleerd. We kennen de prijs van een pot Nutella (large) in Mexicaanse peso’s, Belize dollars (16,95, de afzetters in de Chinese supermarkt) en Guatemalteekse quetzals. Want op culinair vlak zijn Z en L geen avontuurlijke jonge helden. Ze halen met veel dédain hun neus op voor het rijke assortiment, chilaquilas, tostones, burritos, fajita’s en alles wat groente is. Gelukkig is er nog Bimbobrood (een sponsachtig soort isolatieschuim) met choco  om hen te redden van de hongerdood. En ijsjes voor de vitamientjes.