Het was een onschuldige zomerse namiddag in mei toen Bert en ik in al ons enthousiasme een ticketje heen en terug naar Mexico City boekten. De maanden die erop volgden keken we verlangend uit naar onze eerste internationale reis met kleine Z. Echter …. hoe korter de datum nabij kwam, hoe meer de zenuwen toesloegen. En op een bepaald moment durfde ik zelfs luidop aan Bert te vragen “what were we thinking?!”. Het is één ding om op je eentje je rugzak te vullen en de wijde wereld in te trekken. Met een baby van bijna 1 jaar kan ik jullie verzekeren … stress!
Het hielp waarschijnlijk niet dat 4 dagen voor vertrek onze keuken er als volgt uitzag:
en onze living zo:
Nu kleine Z in het hele huis begint rond te kruipen, kon die betonnen vloer in de keuken wel een heropwaardering gebruiken. En waarom ook niet zo vlak voor ons vertrek een mooie linoleum bestellen. Stielmannen doen trouwens hun naam alle eer aan door zich niet aan de afspraken te houden en het werk uit te stellen. Maar bon, hij ligt en wij zijn blij. Nu nog die rugzakken pakken …
Gelukkig ben ik een praktisch mens. Ik hou van lijstjes. Ik maak ze te pas en te onpas en dit tot grote ergernis van mijn eega. Ik weet niet wat het is, een vroege vorm van dementie? Maar sinds mijn bevalling vorig jaar vergeet ik om de vijf voet iets. Of gewoon een licht neurotisch trekje? … Het geeft me nu eenmaal een kleine kick om lijstjes te kunnen afstrepen.
Mijn lijstje was deze keer zelfs niet zo indrukwekkend. 
Amper 2,5 A4’tjes groot hoor ik u denken, dat moet een piece of cake worden. Schijn bedriegt helaas. De waarheid was een grote tafel vol kleren, medicijnen, toiletgerief, pampers, …. zoveel spullen dat ik door de bomen het bos niet meer zag. Zoals ik al zei, stress ….
Uiteindelijk resulteerde dit 
in dit . 
Alles te samen een kleine 40 kilo reisbagage. Onze conditie zal er alleszins niet onder lijden.
Maar zelfs nu, de avond voor ons vertrek, nu alle spullen zijn ingepakt en alle lijstjes zijn afgestreept, kan ik dat onbehaaglijke gevoel niet van me afzetten. Ben ik niets vergeten? Zal alles goed verlopen? Was dit wel een goed idee? Ik vrees dat ik pas opgelucht en zorgeloos zal zijn als ons vliegtuig goed en wel geland is en we onze eerste corona kunnen drinken op het terrasje van Casa Gonzales. Nog eventjes … nog eventjes, niet lang meer (zucht)
bertenveerlie 
Blijf jullie volgen en wat jullie allemaal tegen komen.Goede reis en hoop dat alles goed verloopt.
Chris
LikeLike
geniet van jullie vakantie! Ik heb het verslagje samen met Mammie gelezen bij Monny en ze herkende heet helemaal. ik zal jullie op de voet volgen! Zoen voor Zita.
Marleen, Oma Vera Mammie en Monny
LikeLike
Nu kan het avontuur echt beginnen. Jammer dat we niet langs Puebla passeren, dan konden we jouw nieuw kleinkindje eens gaan bewonderen. Zita stuurt kussen terug.
Groeten
LikeLike
Good Luck, en draag zorg voor jullie kleine ukkepuk!
Henk.
LikeLike
Ukkepuk, redelijk voorbeeldig tot nu toe. Groeten !
LikeLike
Derde poging tot reactie….ben dat nieuw netbookje nog niet gewoon. Ik veronderstel dat KLM zijn passagiers met babietjes wel in de watten zal gelegd hebben zeker? Biertje gesmaakt bij aankomst? We kijken uit naar meer nieuws. Wij vertrekken nu naar Penang. Ik ben al een paar kousen kwijt. Bijzonder vreemd. Groetjes van Peggy en Johan
LikeLike
Eén en al lof voor KLM, zeer babyvriendelijk. Van een pintje op het terras is het nog niet gekomen, maar daar wordt aan gewerkt. Veel geluk met de zoektocht naar de sokken. Vermoedelijk zullen jullie die in Penang wel niet nodig hebben!
Groeten uit het land van de mariachis
LikeLike
Hey Veerle en Bert, dat is pas tof om dit door te sturen, heel plezant om te volgen, alleen…ik word er wat jaloers van, hahaha….maak er een toffe reis van, je kan Zita maar beter de reismicrobe meegeven met de paplepel, in dit geval letterlijk, haha…nu dacht ik dat het ‘eigen’ was aan ‘oudere’ mensen om zich zoveel zorgen te maken op voorhand, maar niet dus…laat het niet teveel aan je hart komen, eens de reis begonnen valt dat allemaal weg!!!! geniet maar volop en schrijf maar veel op zodat we alles kunnen volgen…veel groetjes, Roos vanuit (spijtig genoeg) Lede….
LikeLike
Hallo Roos, bedankt voor de leuke reactie. We zijn ondertussen in Mexico City aanbeland en inderdaad … zorgen op voorhand waren compleet onnodig. Het zonnetje schijnt en wij kijken uit naar El Dia de los Muertos straks. Zita lijkt het allemaal eender, als ze maar op tijd haar patatjes heeft haha. Heel veel groeten van ons alle drie!
LikeLike
Super te lezen dat alles goed verloopt..
We kijken hier met spanning uit naar de volgende posts 🙂 en genieten ondertussen zelf van een weekje “Indian Summer” in eigen land.
Vele groetjes van Tom, Siem, Wout, Marleen en Jan.
LikeLike